Wprowadzenie do resekcji wierzchołka korzenia zęba
Resekcja wierzchołka korzenia zęba, znana również jako apikotomia, jest procedurą chirurgiczną stosowaną w stomatologii, kiedy konwencjonalne metody leczenia kanałowego okazują się nieskuteczne lub gdy występuje konieczność usunięcia zmian patologicznych umiejscowionych wokół wierzchołka korzenia zęba. Zabieg polega na chirurgicznym usunięciu czubka korzenia zęba wraz z otaczającą tkanką, która może być zainfekowana lub zawierać cystę. Celem resekcji jest zachowanie zęba, który bez tego zabiegu musiałby być usunięty.
Wskazania do przeprowadzenia apikotomii to: niepowodzenie leczenia kanałowego, niepowodzenie leczenia powtórnie przeprowadzonego leczenia kanałowego, niedrożność kanału korzeniowego uniemożliwiająca dostęp do miejsca zapalenia, obecność granuloma, czyli guzka zapalnego lub torbieli zębopochodnej. Zabieg ten jest również brany pod uwagę w przypadku zębów z istotnymi zmianami resorpcyjnymi wierzchołka korzenia, nieprawidłowej anatomii korzenia czy krzywizn kanałów uniemożliwiających ich odpowiednie opracowanie.
Przebieg zabiegu resekcji wierzchołka korzenia
Przed zabiegiem pacjent poddawany jest szczegółowemu badaniu, w tym RTG, aby dokładnie zdiagnozować problem oraz zaplanować chirurgiczną interwencję. Resekcja zazwyczaj odbywa się w znieczuleniu miejscowym, choć w niektórych przypadkach, szczególnie u pacjentów z lękiem dentystycznym lub przy skomplikowanych przypadkach, może być stosowane znieczulenie ogólne.
Podczas zabiegu chirurg stomatologiczny wykonuje niewielkie nacięcie w dziąśle w celu odsłonięcia wierzchołka korzenia zęba. Następnie usuwana jest zainfekowana tkanka oraz wierzchołek korzenia, co pozwala na eliminację źródła infekcji. Po usunięciu czubka korzenia oraz patologicznych tkanek, przeprowadza się obróbkę pozostałej części kanału korzeniowego z dostępu śródoperacyjnego, a następnie wypełnienie tego obszaru materiałami biokompatybilnymi. Na koniec chirurg szwy powierzchnię rany, aby umożliwić prawidłowe gojenie. Cały zabieg trwa zazwyczaj od 30 do 90 minut.
W okresie pooperacyjnym pacjent może odczuwać dolegliwości bólowe, za co odpowiedzialne jest zarówno uraz tkanek miękkich, jak i reakcja zapalna organizmu. Ból można jednak łatwo kontrolować przy pomocy środków przeciwbólowych przepisanych przez dentystę lub dostępnych bez recepty. Do czynników sprzyjających szybkiej i skutecznej regeneracji należy dbałość o higienę jamy ustnej, stosowanie się do zaleceń lekarza oraz ograniczenie aktywności fizycznej w pierwszych dniach po zabiegu.
Możliwe powikłania i rokowanie po resekcji
Jak przy każdym zabiegu chirurgicznym, resekcja wierzchołka korzenia zęba wiąże się z potencjalnym ryzykiem powikłań. Wśród najczęściej występujących wymienić można opuchliznę, krwawienie, a także możliwość wystąpienia infekcji w miejscu interwencji. Dlatego tak ważne jest ściśle przestrzeganie zaleceń lekarza dotyczących antybiotykoterapii, higieny jamy ustnej i odpoczynku po zabiegu.
W rzadkich przypadkach, ze względu na bliskość zębów do ważnych struktur anatomicznych, takich jak kanały nerwowe czy zatoki szczękowe, możliwe są uszkodzenia tych struktur. Może to prowadzić do powikłań wymagających dalszego leczenia, na przykład do zaburzeń czucia w obrębie wargi dolnej lub zaburzeń w obrębie zatoki. Lekarz stomatolog przed przebiegiem zabiegu powinien także informować pacjenta o ryzyku i możliwych konsekwencjach.
Mimo potencjalnych ryzyk, rokowania po zabiegu są zwykle dobre i wiele zębów, które inaczej musiałyby zostać ekstrahowane, może być zachowanych. Sukces terapeutyczny resekcji wierzchołka korzenia jest jednak uzależniony od szeregu czynników, w tym od jakości wcześniejszego leczenia kanałowego, rozmiaru zmian patologicznych, dokładności wykonania procedury chirurgicznej oraz indywidualnych uwarunkowań pacjenta.
